محققان دانشگاه دانشگاه لودیک- ماکسیمیلیان در مونیخ آلمان در میان سلولهای میله ای شکل گیرنده های نوری که مسئول قدرت بینایی در نور کم هستند DNA ویژه ای را کشف کردند. این DNA که از ساختار غیر معمولی برخوردار است در هسته های سلولهای میله ای شکل این گیرنده ها پیدا شد. گیرنده های نوری مجموعه ای از میلیونها لنز کوچک هستند که داخل چشم حیوانات شبگرد وجود دارند.
در این خصوص این محققان اظهار داشتند: "ساختار متداول تقریبا در تمام هسته های بدون تغییر سلولهای میله ای شکل چشم پستاندارانی چون نخستیها، خوکها، موشها، گربه ها و موش خرماها حاضر است. این ساختار انشعابات مهمی برای خصوصیات نوری این سلولها دارد. در حیوانات شبگرد لنزهای کوچکی وجود دارند که نور را در تمام جهات پخش می کنند."
براساس گزارش ساینس دیلی، در سلولهای تقسیم نشده DNA در کنار پروتئین هایی است که کروماتین نام دارند. اگرچه سلولهای گونه های نوع ویژه ساختار هسته ای می توانند تا حد قابل ملاحظه ای در جزئیات با یکدیگر تفاوت داشته باشند اما الگوی تمام آنها تقریبا در تمام جانداران مشترک است.
این دانشمندان با بررسی هسته های سلولهای میله ای شکل چشم موش کشف کردند که DNA این هسته ها از الگوهای وارونه ای پیروی می کنند به طوری که بخش مرکزی هسته آنها به جای پروتئینهای "کروماتین" محتوی حجم وسیعی از پروتئینهای "هتروکروماتین" هستند.
این بررسیها نشان داد که موشها با این سلولهای میله ای غیر عادی متولد نمی شوند و ساختار هسته ای سلولهای آنها در چند هفته اول زندگی حیوان تغییر شکل می دهد و دارای این الگوی وارونه می شود.
این ساختار هسته ای وارونه علاوه بر موشها در دیگر حیوانات شبگرد نیز کشف شد. به گفته این محققان تمام پستانداران شب گرد این الگوی وارونه را دارند درحالی که حیوانات روزگرد دارای هسته های عادی هستند.
|