رونالدو گریه کنان: مردم مسخره‌ام می‌‌کنند اما نمی‌‌دانند بیماری خاموش دارم!

مهاجم برزيلي كورينتيانس در كنفرانس خبري كه جهت خداحافظيش با فوتبال ترتيب داده شوده بود گفت: اين اولين مرگ من است.

رونالدو لوئيس نازاريا در كنفرانس خبري خود تاييد كرد كه براي هميشه فوتبال را كنار گذاشته ديگر در هيچ تيمي عضويت نخواهد داشت.

رونالدو كه در بيشتر دقايق اين نشست خبري گريه مي‌كرد گفت: هر انساني در طول زندگي خود بارها متولد مي‌شود و بارها مي‌ميرد، من تا كنون مرگ را تجربه نكرده بودم و امروز همزمان با خداحافظي با فوتبال اولين مرگ خود را با همه وجودم تجربه كردم. مشكل اصلي من مشكل متابوليسمي است و چاقي آزارم مي‌دهد.

وي ادامه داد: مردم گاهي مرا مسخره مي‌كنند و برايشان جالب است كه چرا من اينهمه چاق هستم و هيچ تلاشي براي لاغري نمي‌كنم، اما كسي از اين بيماري خاموش من خبر ندارد و نمي‌داند كه تمرين من خيلي سنگين‌تر از بازيكنان بزرگ روز فوتبال است.

رونالدو در اين نشست براي تيم ملي برزيل و كوپا آمه‌ريكا و جام جهاني 2014 آرزوي موفقيت كرد و خود را براي مشاوره و انتقال تجربياتش به فدراسيون فوتبال برزيل آماده خواند.

زنجبيل وآويشن باعث افزايش ايمني بدن مي‌شوند

دكتر محمد جواد حسين زاده در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ايسنا، افزود: بهتر است ميوه‌ها و سبزيجات نيز به صورت مخلوط و به شكل سالاد مصرف شوند چرا كه هر كدام از ميوه‌ها و سبزيجات حاوي مواد غذايي خاصي هستند و زماني كه با يكديگر مصرف مي‌شوند، تاثيرگذاري همديگر را بر بدن افزايش مي‌دهند.

وي با بيان اين كه سيستم ايمني بدن بويژه در فصول سرد سال بايد تقويت شود، تاكيد كرد: در اين اوقات، خطر ابتلاي افراد به ‌ويژه كودكان و سالمندان به بيماريها افزايش مي‌يابد. كمبود دريافت هر ماده مغذي مي‌تواند بدن را در مقابله با عفونتها از جمله عفونتهاي سرماخوردگي دچار مشكل كند. سوء تغذيه نيز باعث كاهش قدرت دفاعي بدن در مقابل عوامل بيماري‌زا مي‌شود.

اين متخصص تغذيه در ادامه تاكيد كرد: افراد مبتلا به سوء تغذيه به منظور پيشگيري از ابتلا به عفونت‌ها بايد مواد غذايي مختلف را به مقدار كافي مصرف كنند. اشخاصي كه از سوء تغذيه رنج نمي‌برند نيزلازم است سيستم دفاعي بدن خود را با مصرف برخي مواد غذايي تقويت كنند.

حسين زاده افزود: بر اساس نتايج برخي مطالعات، در صورت مصرف مواد غذايي موثر بر افزايش ايمني بدن قبل از قرار گرفتن در معرض عفونتها يا 24 ساعت قبل از بروز علايم بيماري، بدن در مقابل بيماري‌ها مقاوم‌تر مي‌شود.

وي با اشاره به مطالعات صورت گرفته درباره نقش مواد غذايي براي مقابله با عوامل بيماري‌زا، گفت: بر اساس نتايج به دست آمده، در صورت گنجاندن گروه‌هاي مختلف مواد غذايي در رژيم غذايي روزانه احتمال ابتلا به عفونت‌ها كاهش مي‌يابد. بر اساس نتايج برخي از مطالعات، مصرف آنتي اكسيدانها مانند ويتامين‌هاي A و C و E مقاومت بدن افراد را در مقابل عفونتها افزايش مي‌دهد.

اين متخصص تغذيه افزود: آنتي اكسيدانها در بسياري از ميوه‌ها و سبزيجات وجود دارند. به عنوان نمونه كيوي و مركبات حاوي ويتامين C هستند. علاوه برآن، فلفل دلمه‌اي قرمز منبع خوبي از اين ويتامين C است. مواد غذايي و سبزيجاتي مانند خرمالو، كدو و هويج كه رنگ سبز تيره يا نارنجي دارند، منبع خوبي از بتاكاروتن محسوب مي‌شوند و در مقابل عفونتها مي‌توانند بدن را حفاظت كنند.

وي با اشاره به مطالعات انجام شده درباره سبزيجات گفت:‌ بر اساس نتايج برخي از مطالعات، مصرف كلم بروكلي باعث افزايش قدرت ايمني بدن مي‌شود و اگر به طور خام استفاده شود بيشترين اثر را دارد البته مي‌توان آن را بخارپز كرد. شلغم نيز حاوي ويتامين A، كلسيم، اسيد فوليك و مقداري ويتامين C است. سير هم باعث افزايش مقاومت سيستم ايمني بدن مي‌شود.

اين متخصص با بيان اينكه اثر مصرف مواد غذايي مانند ويتامين C زماني افزايش مي‌يابد كه استفاده از آن با ويتامين‌ها و مواد معدني ديگر همراه شود، توصيه كرد: سالاد را در رژيم غذايي خود بگنجانيم علاوه بر آن ميوه‌ها را به همراه سبزيجات 4 تا 7 بار در طول شبانه روز به عنوان ميان وعده، دسر و پيش از خواب مصرف كنيم. از سوي ديگر اگر تمايل به مصرف ميوه‌ها داريم، انواع مختلف آن‌ها را بخوريم.

اين متخصص تغذيه با اشاره به نقش روي در افزايش قدرت سيستم ايمني بدن اظهار كرد: روي هم در منابع حيواني و هم منابع گياهي يافت مي‌شود. روي موجود در منابع گياهي كمتر جذب بدن مي‌شود. نتايج مطالعات جديد اثر كمتري از «روي» بر افزايش قدرت سيستم ايمني بدن نشان داده‌اند هرچند كه در كشورهايي مانند ايران مردم كمتر از حد نياز روي دريافت مي‌كنند اين در حاليست كه روي در منابع حيواني مانند گوشت و مرغ و منابع گياهي مانند حبوبات يافت مي شود.

وي با اشاره به نقش آلودگي هوا بر قدرت سيستم ايمني بدن گفت: آلودگي هوا يكي از عوامل اكسيدان است كه مي‌تواند بر سيستم ايمني بدن اثر منفي بگذارد بنابراين در مناطق آلوده‌تر خطر ابتلا به عفونتهايي مانند عفونت‌هاي سرماخوردگي بويژه در كودكان بيشتر است. البته مي‌توان با مصرف ميوه و سبزيجات تا حدودي از اثرات آلودگي هوا بر سيستم ايمني بدن كاست.

حسين‌زاده در پايان اظهار كرد: مبتلايان به عفونتهاي سرماخوردگي بايد مايعات بيشتري مصرف كنند البته چاي سبز هم باعث تحريك سيستم ايمني بدن در مقابل عفونت‌ها مي‌شود علاوه بر آن چاي معمولي كمرنگ نيز مفيد است.

قولنج شکستن، قدغن!

آنچه امروز به‌عنوان قولنج می‌شناسیم بیشتر از آنکه نام بیماری خاصی باشد، یک شکایت مبهم است. قدیم‌ترها به درد و کشیدگی در هر قسمت از بدن قولنج می‌گفتند اما چیزی که امروزه بیشتر به کار می‌رود قولنج عضلانی است. قولنج عضلانی هم البته نشانه یک بیماری مشخص نیست، به طوری که گاهی علت آن کشیدگی و اسپاسم ناگهانی و دردناک گروهی از عضلات بدن است. عضلاتی که بیشتر دچار این حالت می‌شوند، عضلات اطراف ستون مهره‌ها و عضلات گردن هستند. در این حالت عضله نسبت به لمس دردناک و حساس می‌شود و به همین خاطر فرد نمی‌تواند مثل گذشته بدن خود را حرکت دهد...
تقریبا همه آدم‌ها در طول زندگی خود کشیدگی عضلانی را تجربه می‌کنند. اسپاسم‌های عضلانی می‌توانند به علت کم‌آبی پس از ورزش‌های سنگین، استفاده زیاد و طولانی از عضلات، آسیب‌های فیزیکی و همچنین کمبود بعضی مواد معدنی مثل منیزیم و کلسیم رخ دهند. علاوه بر این اسپاسم عضلانی می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های اعصاب و روان باشد. مخصوصا اگر به طور متناوب و در شرایط خاص تکرار شود. هرچند اسپاسم عضلانی در اغلب اوقات ناشی از علل چندان خطرناکی نیست اما در صورت تکرار باید آسیب‌های مغزی، فشار به روی نخاع در ستون فقرات و حتی بیماری‌هایی چون ام.‌اس را از نظر دور نداشت.

● این صدا از کجا می‌آید؟
تمام آنچه ما از قولنج به یاد داریم به گرفتگی‌های عضلانی ختم نمی‌شود. در حقیقت بیشتر اوقات قولنج را با صدای قولنج شکستن می‌شناسیم و اما این صدا از کجا می‌آید؟ و چرا ما از شنیدن آن احساس لذت و راحتی می‌کنیم؟
اولین بار در سال ۱۹۷۱ دو دانشمند آلمانی پس از وارد آوردن یک نیروی کششی به مفصل بین انگشت و کف دست شکل‌گیری حباب‌های گازی را در مفصل اثبات کردند. مفاصل بدن ما به وسیله یک بافت پوششی فراگرفته شده است که به آن کپسول مفصلی می‌گوییم. در داخل این کپسول مایعی وجود دارد که با ایجاد حالت لغزندگی باعث حرکت آسان‌تر استخوان‌ها کنار هم می‌شود.
مواد معدنی و گازهای گوناگونی در این مایع محلول‌ هستند. حرکات مفصلی در طی فعالیت‌‌های معمول، موجب افزایش حجم مفصل و کاهش فشار مایع مفصلی می‌شود. کاهش فشار باعث یک حالت مکش در داخل فضای مفصل شده و گاز‌های محلول در مایع به صورت حباب درمی‌آیند.
ایجاد این حباب‌ها باعث تحریک گیرنده‌های عصبی داخل مفصل می‌شود و به این ترتیب مغز از پیدایش یک حالت غیرطبیعی در مفصل اطلاع پیدا می‌کند. حال می‌توان فهمید که چرا ما پس از مدتی فعالیت دوست داریم قولنج مفاصل خود را بشکنیم. در حقیقت ما به طور ناخودآگاه تلاش می‌کنیم پیام ناراحت‌کننده‌ای را که از مفصل‌ها به مغزمان مخابره شده است، رفع کنیم. به این ترتیب با ایجاد کشش مفاصل خود در حداکثر دامنه حرکت آنها، سعی می‌کنیم که این حباب‌ گازی را بترکانیم و وقتی حباب گازی می‌ترکد، همان صدای معروف و خوشایند شنیده می‌شود. به خاطر همین فرآیند تشکیل حباب است که پس از قولنج شکستن و یا همان ترکاندن حباب تا مدتی با هر حرکتی هم هیچ صدایی از مفصل ما بیرون نمی‌آید چون تشکیل دوباره حباب نیازمند گذشت زمان است. و اما ماجرا برای برخی افراد به همین جا ختم نمی‌شود. آرام آرام با تکرار این کار برخی از ما نه به خاطر روان‌تر شدن حرکت مفصل‌های خود که تنها برای لذت بردن از صدای ترکیدن به جان مفاصل خود می‌افتیم، به طوری که تا صدای تازه‌ای از مفاصل خود نشنویم، دست‌بردار نیستیم.

● از این صدا بترسیم؟
یافته‌های اثبات شده چندانی وجود ندارند که نشان‌ دهند شکستن عادتی مفاصل نهایتا موجب آرتریت آنها می‌شود اما در عوض ثابت شده است که با تحت کشش قرار دادن مفاصل بافت‌های اطراف مفصل همچون عضلات، رباط‌ها و تاندون‌ها آسیب می‌بینند و در نتیجه در طولانی‌مدت امکان حرکات ظریف برای فرد سلب می‌شود. از طرف دیگر آسیب بافت‌های حمایتی اطراف مفصل دامنه حرکت آن را به‌طور غیرطبیعی افزایش می‌دهد و احتمال در رفتگی آن را بالا می‌برد. با تمام این تفاصیل، حرکت دادن ناگهانی گردن یا ستون فقرات برای بیرون کشیدن صدا از آنها به هیچ عنوان منطقی به نظر نمی‌رسد. حرکت سریع گردن می‌تواند به آسیب شریان‌های تغذیه‌کننده مغز و سایش تدریجی مهره‌ها منجر شود. آسیب دیدن مهره‌های گردنی می‌تواند آن‌قدر خطرناک و فاجعه‌بار باشد که هر انسان عاقلی را از خیر این صدای خوشایند منصرف کند. شاید نتوان با قطعیت از عوارض طولانی‌مدت شکستن قولنج مفاصل سخن گفت اما یک توصیه را باید بی‌تردید پذیرفت: \"لطفا برای شکستن قولنج خود از فرد دیگری استفاده نکنید!\" اگر تا امروز هنگام گرفتن عضلات پشت شما از کسی تقاضا می‌کردید که روی ستون فقرات‌تان راه برود و حالا سالم هستید، فقط باید گفت که آدم خوش‌شانسی بوده‌اید!

● با قولنج خود چه کنیم؟
همان‌طور که طیف گسترده‌ای از علل باعث ایجاد قولنج می‌شوند، درمان و پیشگیری از آن هم راه‌های گوناگونی دارد. اگر گرفتگی، درد و محدویت حرکت شما ناشی از اسپاسم و کرامپ عضلانی باشد، باید به شناخت علت و درمان آن پرداخت. برای مثال برخی داروهای پایین‌آورنده کلسترول خون، داروهای پرفشاری خون و داروهای ضد آلزایمر و پارکینسون می‌توانند موجب گرفتگی‌های عضلانی شوند. اگر داروی خاصی را به‌طور مرتب مصرف می‌کنید و دچار گرفتگی‌ عضلانی شده‌اید، شاید عاقلانه‌ترین کار ممکن مراجعه به پزشک‌تان باشد. در هر حال فارغ از دلایل زمینه‌ای مهم، اغلب گرفتگی‌های عضلانی با انجام مانورها و حرکات کششی برطرف می‌شوند و نیازی به مصرف دارو نیست.
اگر به‌طور مکرر دچار گرفتگی عضلانی می‌شوید و پس از بررسی‌های لازم علت خطرناکی یافت نشده است، می‌توانید با مشاوره با یک کارشناس فیزیوتراپی نرمش‌ها و حرکت‌های کششی مفید را یاد بگیرید. بهتر آن است که این مانورها را هنگامی که دچار مشکل نیستید، تمرین کنید و در موقع گرفتگی عضلانی تازه به فکر یاد گرفتن و امتحان کردن آنها نیفتید‍! اگر پس از انجام حرکات ورزش سنگین و طولانی‌مدت دچار گرفتگی عضلانی شده‌اید، محتمل‌ترین علت به هم ریختن تنظیم آب و الکترولیت‌های بدن شماست. بهتر است فورا مایعات و املاح بدن خود را با نوشیدنی‌های مفید جایگزین نمایید و در نوبت‌های بعدی پیش از شروع فعالیت ورزشی نیز به میزان کافی مایعات استفاده کنید. همچنین ماساژ ناحیه‌ای که دچار اسپاسم شده است یا گذاشتن کیسه یخ نیز می‌تواند موثر باشد.
استفاده از داروهای ضدالتهاب و شل‌کننده‌های موضعی عضلانی معمولا آخرین اقدامی است که می‌توان در خانه انجام داد. هر چند که بهتر آن است لااقل برای اولین بار به وسیله پزشک توصیه شده باشند. به هر ترتیب استفاده از پمادهای سالسیلات و پیروکسیکام می‌توانند در این شرایط موثر واقع شوند اما اگر قولنج شما به علت تشکیل همان حباب‌های عجیب هم باشد، راه درمان و پیشگیری مسابقه برای شکستن قولنج نیست. بهترین کار این است که با تنظیم یک برنامه منظم ورزش‌های کششی تدریجا قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات و مفاصل بدن خود را بالا ببرید و حداکثر دامنه حرکت آنها را افزایش دهید.

● وقتی قولنج آدم می‌کشد
باور کردنش خیلی ساده نیست اما اگر به فهرست‌ها مراجعه کنیم، متوجه می‌شویم که بوعلی سینا و محمدبن‌زکریای رازی هر کدام یک کتاب مستقل و مفصل در مورد قولنج نوشته‌اند. البته در آن زمان کارشان چندان هم عجیب نبود. قولنج یکی از مهم‌ترین بیماری‌های روزگار آنها به حساب می‌آمد. بسیاری از بیماری‌هایی که امروز می‌شناسیم در آن زمان همه با هم قولنج نامیده می‌شدند. کلمه قولنج از ریشه قولون یا همان colon یونانی گرفته شده است. در علم پزشکی قدیم به دردهای پیچشی و ناراحت‌کننده شکم و اعضای مجاورش بدون آنکه دلیل واقعی آن را بدانند، قولنج می‌گفتند. با این حساب هر عضوی در کنار بیماری‌ها یک قولنج هم داشت. مثل قولنج کلیه، قولنج کبد، قولنج روده، قولنج نوزادی و... هر چند بسیاری از این قولنج‌ها در دنیای جدید به عنوان یک بیماری خطرناک و تمام عیار شناخته می‌شوند اما جالب این است که برخی هم درست مثل قولنج‌های عضلانی روزگار ما به دلیل انقباضات عضلانی رخ می‌دهند. البته این بار انقباض عضلات صاف مثلا قولنج نوزادان به دلیل پاسخ نارس مغز نوزاد به فرآیندهای گوارشی پدید می‌آید و فرمان مغز موجب انقباض بیش از اندازه عضلات شکم و احساس درد شدید نوزاد و گریه‌های پایان‌ناپذیر او می‌شود و یا اینکه قولنج روده کم و بیش همان سندرم روده تحریک‌پذیر است که به دلیل اسپاسم‌های گاه و بی‌گاه عضلات صاف روده ایجاد می‌شود.
در روزگار ما دیگر کسی از شنیدن نام قولنج وحشت نمی‌کند اما اگر واقعا می‌خواهید به ابهت و جایگاه قولنج در قرن‌های پیش از این پی ببرید، کافی است بدانید که ابوعلی سینا، یعقوب لیث و دکتر سعید نفیسی همگی به علت قولنج از دنیا رفته‌اند.


دکتر یاشا نهرینی

عسل و فوايد شگفت انگيز آن

عسل جايگزيني طبيعي‌تر و سالم‌تر براي شكر است كه سالهاي زيادي در بسياري از نقاط دنيا در آشپزي و طبخ غذاها مورد استفاده قرار گرفته است.

به گزارش ايسنا، عسل منبع فوق العاده‌اي از انرژي است و بعنوان خوردني كاهش دهنده علائم خستگي هم شناخته شده است.

متخصصان تغذيه مي‌گويند: عسل براي تقويت سطح ايمني بدن فوق العاده مفيد است. اين خوردني درمانگر و معجزه آسا همچنين داراي خواص آنتي اكسيداني و ضد باكتريال قابل توجهي است كه براي حفاظت از سيستم گوارشي مفيد هستند. بعلاوه مي‌توان از عسل براي درمان مشكلات و بيماريهاي معمول مثل سرماخوردگي و گلودرد استفاده كرد. از سوي ديگر با وجودي كه عسل قادر به درمان سرطان نيست اما داراي خواص ضد تومور است و سطح آنتي اكسيدان بين سلولي را افزايش مي‌دهد.

شبكه خبري تورنتونيوز در مقاله جديدي منتشر كرد: عسل حاوي قندهاي گلوكز و فروكتوز است و همچنين مقدار منيزيم، پتاسيم، كلسيم، آهن و فسفات را در بدن افزايش مي‌دهد. عسل سرشار از ويتامين B و C است.

متخصصان تاكيد مي‌كنند كه از خواص ضدباكتريايي عسل هم نبايد غافل شد. عسل نه تنها گلودرد را تسكين مي‌دهد بلكه هم چنين مي‌تواند باكتري‌هاي خاصي را كه سبب ايجاد عفونت مي‌شوند نابود سازد. در واقع اكثر موسيقي دانان و خوانندگان از تركيب عسل با آب ولرم براي نرم كردن گلو پيش از شروع برنامه‌هاي خود استفاده مي‌كنند.

عسل همچنين براي افرادي كه قصد كاهش وزن دارند، با ارزش و مفيد است. مصرف آب ليمو در تركيب با عسل به هنگام صبح مخلوطي كامل براي تقويت ميزان متابوليسم بدن است.

خاصیت داروها - کلونازپام (Clonazepam)

نام تجاری: Klonopin, Klonopin wafer

طبقه بندی درمانی: کلونازپام از گروه داروهای گروه بنزودیازپین ها است که برای درمان اختلالات تشنجی و اختلال حواس به کار برده می شود.

راهنمایی های کلی:

چنانچه شما در هریک از حالات زیر بسر می برید، لازم است قبل از مصرف این دارو پزشک خود را مطلع سازید، زیرا ممکن است به آزمایش های خاصی برای اطمینان از مصرف این دارو احتیاج داشته باشید و یا ممکن است به دوز دارویی که با شرایط شما سازگار است نیاز داشته باشید.

بیماری کبدی یا کلیه

گلوکوم

آسم، آمفيزم، برونشیت، اختلال مزمن انسداد ریوی یا دیگر مشکلات تنفسی

سابقه افسردگی یا افکار و رفتار خودکشی

سابقه سوء مصرف مواد و یا الکل

اگر شما شرایط زیر را دارید، قادر به استفاده از کلونازپام نخواهید بود.

ابتلا به بیماری کبدی وخیم

در صورت وجود حساسیت به کلونازپام و یا دیگر بنزودیازپین ها مانند: آلپرازولام، کلردیازپوکساید، لورازپام، اکسازپام

مصرف در دوران بارداری: کلونازپام جزء گروهD است. کلونازپام ممکن است به جنین آسیب برساند و باعث مشکلات تنفسی و تغذیه ای در نوزاد شود. حملات تشنجی در طول بارداری ممکن است هم به مادر و هم به کودک آسیب برساند. کلونازپام را در طول بارداری بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. اگر شما باردار شدید، در حالی که کلونازپام برای جلوگیری از حملات تشنجی مصرف می کردید، کلونازپام را بدون تجویز پزشک قطع نکنید. کنترل حملات تشنجی در طول بارداری خیلی مهم است و مزیت جلوگیری از حملات تشنجی خیلی ارزشمندتر از ریسک مصرف کلونازپام است.

مصرف در دوران شیردهی: کلونازپام ممکن است به شیر وارد شده و به کودک شیرخوار آسیب برساند. به کودک خود در هنگام مصرف این دارو شیر ندهید.

راهنمای مصرف

از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری نمایید.

این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

دوره درمان را با مقدار توصیه شده کامل کنید.

دکتر شما هرچند وقت یک بار ممکن است دوز داروی شما را تغییر بدهد، برای این که نتیجه بهتری از مصرف این دارو بگیرید.

کلونازپام باید با لیوانی پر از آب و به صورت کامل بلعیده شود.

برای مصرف قرص انحلال دهانی کلونازپام این کارها را باید انجام دهید:

قرص را در جعبه پلاستیکی آن تا زمانی که شما می خواهید آن را مصرف کنید، نگهداری کنید. جعبه را باز کنید و زرورق آن را پاره کنید. قرص زرورق را فشار ندهید زیرا ممکن است قرص از بین برود.

از دستان خشک برای بیرون آوردن قرص استفاده کنید و آن را روی زبان خود قرار دهید. فورا حل خواهد شد.

قرص را به صورت کامل نبلعید. اجازه دهید بدون جویدن در دهان شما حل گردد.

اگر تمایل داشتید، شما برای آسان شدن عمل بلع می توانید از مایعات استفاده کنید.

کلونازپام باید برای مدت کوتاهی استفاده گردد. این دارو را بیشتر از 9 هفته بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.

خون و عملکرد کبد شما ممکن است به صورت منظم به آزمایش کردن نیاز داشته باشد. ملاقات های از پیش تنظیم شده خود را با پزشکان از دست ندهید.

مصرف کلونازپام را به صورت ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است باعث افزایش حملات تشنجی گردد. شما به دوزهای پایین تری قبل از قطع کامل آن نیاز خواهید داشت. علاوه بر این پزشک شما ممکن است داروی دیگری برای حملات تشنجی شما تجویز کند، زمانی که مصرف کلونازپام را متوقف کنید.

نشانه های ترک دارو ممکن است عود کند، هنگامی که شما مصرف این دارو را بعد از استفاده طولانی مدت قطع کنید، ممکن است حملات تشنجی یا نشانه های ترک دارو را داشته باشید. هنگامی که شما مصرف کلونازپام را قطع کرده اید نشانه های ترک شامل: لرزش، تعریق، مشکلات خواب، گرفتگی عضلانی، ناراحتی معده، استفراغ و افکار و رفتار غیرعادی است.

کلونازپام را به دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.

کلونازپام را در مکانی به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.

فراموش کردن دوز مصرفی

در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را میل کنید، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.

مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:

اگر شما فکر می کنید بیش از اندازه از این دارو مصرف کرده اید، فورا کمک پزشکی دریافت کنید. خواب آلودگی، گیجی، ضعف عضلانی و غش از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.

موارد احتیاط

هنگام رانندگی یا انجام هر کاری که به هوشیاری نیاز دارد، احتیاط کنید.

هنگام مصرف کلونازپام، از نوشیدن الکل اجتناب کنید. این دارو می تواند اثرات جانبی الکل را افزایش دهد. علاوه بر این کلونازپام به تفکر یا پاسخدهی شما به محیط ممکن است آسیب برساند.

عوارض جانبی

1 – شایع:

واکنش های آلرژیک شامل (کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، زبان، لبها و گلو)

2 – خطرناک:

گیجی، توهمات، افکار و رفتارهای غیرعادی

بیش فعالی، آشفتگی، خصومت

تنفس ضعیف و کوتاه

خلق افسرده، افکار خودکشی یا ضربه به خود

تنگی نفس، ازدیاد و نامنظم بودن سرعت ضربان قلب

مشکلات ادراری، کم ادراری و یا پرادراری

حملات تشنجی جدید و یا وخیم

3 – خفیف:

مشکلات حافظه

احساس خستگی، ضعف عضلانی، فقدان تعادل یا هماهنگی

آبکی بودن یا خشکی دهان

گرفتگی بینی یا آب ریزش بینی

کاهش اشتها، تهوع، اسهال، یبوست

تاری دید

سردرد

مشکلات خواب

راش پوستی

تغییرات وزنی

این لیست کامل نمی باشد و ممکن است عوارض ناخواسته دیگری نیز رخ دهد.

درباره هر نوع عوارض غیرعادی و آزاردهنده، به پزشک خود اطلاع دهید.

تداخلات دارویی:

اگر شما هرکدام از داروهای زیر را مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای ضدآلرژی یا سرماخوردگی، مسکن ها، قرص های خواب آور، داروهایی برای افسردگی یا اضطراب می توانند خواب آلودگی ناشی از مصرف کلونازپام را افزایش دهند.

پروپانتید

آنتی بیوتیک ها مانند: آزیترومایسین، ایتراکونازول، کتوکونازول

ضدافسردگی ها مانند: آمی تریپ تیلین، دوکسیپین، ایمی پرامین، نورتریپ تیلین

باربیتورات ها مانند: آموباربیتال، مفنباربیتال، سکوباربیتال، فنوباربیتال

مهارکننده هایMAO مانند: ایزوکربوکساید، فنلزین، ترانیل سیپرومین، سلژیلین

داروهای اختلال روان پزشکی مانند: کلرپرومازین، هالوپریدول، مزوریدازین و...

این لیست کامل نمی باشد و داروهای دیگری که با کلونازپام تداخل پیدا می کند وجود دارد.

درباره تمام داروهایی که مصرف می کنید حتی داروهای گیاهی، ویتامین ها و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشکان دیگر به دکتر خود اطلاع دهید.

هیچ داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک خود شروع نکنید.

منبع  :ایران تراک

خاصیت داروها - کلونیدین Clonidine

طبقه بندی درمانی
این دارو با کاهش یکسری مواد شیمیایی خاص در خون، فشار خون را کاهش می دهد و این امکان را فراهم می کند تا سلولهای خون استراحت نمایند و همچنین به قلب کمک می کند تا ضربانی آرام و راحت داشته باشد.
این دارو به منظور درمان فشار خون بالا استفاده می شود و ممکن است همراه با داروهای دیگری که برای معالجه فشار خون (کنترل فشار خون) بکار می رود، مصرف شود.
کلونیدین همچنین ممکن است به منظور درمان بیماری های دیگری که در این بروشور ذکر شده است مورد استفاده قرار گیرد.
راهنمایی های کلی
در صورت داشتن آلرژی نسبت به این دارو، از مصرف آن خودداری کنید.
در صورت داشتن شرایط خاص، ممکن است نیاز داشته باشید تا دز داروی شما تغییر و یا تست های (روش های) خاص دیگری جهت استفاده از این دارو به کار رود.
در صورت ابتلا به بیماری هایی که نام آنها در ذیل آمده است، قبل از مصرف کلونیدین حتما با پزشک خود تماس بگیرید:
بیماری های قلبی یا بیماری های مربوط به شریان های اکلیلی
اختلال در ضربان قلب
سابقه ابتلا به سکته قلبی یا مغزی
بیماری کلیوی
و یا داشتن آلرژی نسبت به داروهای Catapres TTS
مصرف در دوران بارداری
این دارو طبق نظرFDA جزء گروه C است.
طبق گروه C بارداری سازمان دارو و غذا (FDA) هنوز مشخص نشده است که آیا کلونیدین برای جنین مضر می باشد یا خیر.
در صورت شک به حاملگی یا برنامه ریزی برای آن پزشک خود را مطلع سازید.
مصرف در دوران شیردهی
ممکن است با مصرف کلونیدین، این ماده وارد شیر مادر شده و به کودک شیرخوار آسیب برساند. در صورت شیردهی، قبل از مشورت با پزشک از مصرف این دارو خودداری نمایید.
بدون مشورت با پزشک از دادن دارو به افراد کمتر از 12 سال خودداری شود.
راهنمای مصرف
این دارو را دقیقا به همان میزانی که برای شما تجویز شده است، مصرف نمایید.
هرگز بیش از مقدار معین شده و بیش از زمان تعیین شده توسط پزشک، از این دارو استفاده ننمایید.
به دستورالعمل درج شده بر روی برچسب دارو توجه نمایید.
کلونیدین معمولا هنگام صبح و در هنگام خواب مصرف می شود. از دستورالعمل پزشک پیروی کنید.
در صورت نیاز به انجام هرگونه عمل جراحی، با جراح خود راجع به طول مدتی که از این دارو استفاده می کنید، مشورت نمایید.
ممکن است نیاز باشد تا شما مصرف دارو را برای مدت کوتاهی قطع نمایید.
قبل از مشورت با پزشک، از قطع کردن دارو خودداری نمایید.
قطع ناگهانی این دارو ممکن است باعث: دلهره، اضطراب، سردرد، لرز، فشار خون بالا و یا علائم دیگری که می توند زندگی شما را به خطر بیندازد، باشد.
با پزشک خود راجع به چگونگی جلوگیری از عواقب ناشی از قطع دارو مشورت نمایید.
حتی در صورت بهبودی، به مصرف دارو ادامه دهید.
در اغلب موارد فشار خون بالا، هیچ علامتی ندارد و ممکن است نیاز داشته باشید تا آخر عمر از این دارو استفاده کنید.
این دارو در دمای اتاق و به دور از رطوبت، حرارت و نور نگهداری شود.
فراموش کردن دوز مصرفی
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد، فقط آن نوبت را مصرف کنید و از دوبرابر کردن آن خودداری کنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه
چنانچه فکر می کنید که مقدار زیادی از این دارو را مصرف نموده اید، هرچه سریع تر به اورژانس مراجعه نمایید.
افزایش فشار خون، سردرد شدید، تاری دید، صدای وزوز در گوش (وزوز کردن گوش)، اضطراب، سردرگمی، درد سینه، کوتاه شدن نفس ها و یا ممکن است به دنبال کاهش فشار خون (سردرد، ضعف)، خواب آلودگی، احساس سرما، کاهش ضربان قلب، کاهش تنفس، ناتوانی و یا کوچک شدن مردمک چشم از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.
موارد احتیاط
از نوشیدن الکل اجتناب کنید زیرا باعث افزایش عوارض جانبی داروی کلونیدین می شود و عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو می تواند افکار و عکس العمل هایتان را تحت تاثیر قرار دهد.
در حین رانندگی و انجام کارهایی که به هوشیاری نیاز دارند، مراقب باشید.
عوارض جانبی ناشی از مصرف کلونیدین:
در صورت بروز هرگونه آلرژی نسبت به مصرف این دارو، به یک مرکز پزشکی مراجعه نمایید.
عوارضی از قبیل: کهیر، مشکلات تنفس، ایجاد تورم در صورت، لب، زبان و یا گلو.
در صورت بروز هریک از این عوارض جدی با پزشک خود تماس بگیرید:
سریع شدن ضربان قلب
کاهش یافتن تعداد ضربان (کمتر از 60 تپش در هر دقیقه)
کوتاه شدن تنفس، حتی در زمانی که فعالیت بدنی، کم می باشد.
تورم، افزایش وزن سریع
سردرگمی، توهم
تب، زرد شدن رنگ پوست (رنگ پریدگی)
دفع ادرار کمتر از حد معمول و یا عدم دفع آن
احساس ضعف بیش از حد و یا بیهوشی
عوارض جانبی خفیف
احساس سرگیجه، خواب آلودگی، خستگی یا اضطراب
خشکی دهان
خشکی یا سوزم چشم و تار شدن دید
سردرد، درد عضلانی و درد مفصل
تهوع، استفراغ، یبوست، کاهش اشتها
بی خوابی
افزایش دفع ادرار در هنگام شب
جوش های پوستی یا خارش
کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی
موارد نامبرده شده، تنها عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو نمی باشد و ممکن است عوارض دیگری نیز مشاهده شود. در صورت بروز هرگونه عارضه غیرعادی و یا عوارض آزاردهنده دیگری، به پزشک خود مراجعه کنید.
تداخلات دارویی
در صورت استفاده ار داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند مانند: داروهای سرماخوردگی یا ضدحساسیت، مسکن، قرص های خواب، داروهای مربوط به شل شدن ماهیچه و داروی درمان حملات ناشی از صرع، افسردگی (داروهای افسردگی و اضطراب) قبل از مصرف کلونیدین، با پزشک خود مشورت کنید.
چنانچه از داروهایی که در ذیل نام آنها آمده است استفاده می کنید، با پزشک خود مشورت کنید:
داروهایی با نام Catapres TTS
دیجیتالیس (دیگوکسین، لانوکسین، لانوکسی کپس)
داروهای ضدافسردگی از قبیل آمی تیریپتیلین
داروهای بتا- بلاکرمانند: آتنولول (تنورمین)، کارودیلول، لابتالول (نوردرین) (ترندات)، متروپرونول (سوپرسور، توپرول)، نادولول (کورگارد)، پروپرانولول (ایندرال، اینوپران)، سوتالول (بتاپاس) و...
کانال بلوک های کلسیم مانند: املودیپین (نورواسک)، دیلتیازم (تیازلک، کارتیا، کاردیزم)، فلودیپین (پلندیل)، نیفوپین (پروکاردیلا، ادالات)، وراپامیل (کالان، کورا، اسوپتین، ورکن) و...
و داروهای دیگری که برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی مصرف می شود.
در این لیست، نام تمام داروهایی که ممکن است مصرف آنها همزمان با مصرف کلونیدین خطرساز باشد ذکر نشده است.
با پزشک خود راجع به تمام داروهای تجویز شده و داروهایی که استفاده می نمایید صحبت کنید.
این داروها می تواند شامل انواع ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهی و دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشک باشد.
هرگز قبل از مشورت با پزشک از داروی جدیدی استفاده نکنید.

منبع : ایران تراک

خاصیت داروها - پنتوپرازول

قرص پنتوپرازول-ناژو  انتریک کوتد 20 و 40 میلی گرم

دسته بندی دارویی : مهار کننده پمپ پروتون

 

فارماکولوژی :

پنتوپرازول مهار کننده نهایی تولید اسید معدی بوده که با اتصال به سیستم آتریمی ATpase یونهای (H,K) در سطح ترشحی سلولهای پارتیال معده عمل می نماید . این تاثیر موجب مهار ترشح هر دو نوع اسید معدی پایه ای و تحریکی می گردد . اتصال به آتریم ATpase موجب اثر ضد ترشحی اسید معدی می شود که تا مدت 24 ساعت ادامه می یابد . متابولیسم پنتوپرازول در کبد از طریق سیستم سیتوکروم P450  بوده که حدود 71% متابولیتهای آن از طریق ادرار و 18% از طریق مدفوع دفع می گردد .

موارد مصرف :

درمان و پیشگیری رفلاکس معدی ـ مروی، درمان سندرم زولینگر الیسون، درمان اولسر دئودنوم ، درمان اولسر معدی .

مقدار مصرف :

درمان رفلاکس معدی ـ مروی : 40 میلی گرم روزانه به مدت 8 هفته ، در صورت عدم بهبودی درمان برای 8 هفته دیگر نیز تکرار می گردد .

پیشگیری رفلاکس معدی ـ مروی : 20 تا 40 میلی گرم روزانه در صبح

سندرم زولینگر الیسون : مقدار مصرف پنتوپرازول در موارد پر ترشحی پاتولژیک بر حسب بیمار متفاوت می باشد . مقدار مصرف متداول آن 40 میلی گرم 2 بار در روز می باشد . مقدار مصرف بر اساس مقدار نیاز بیمار تنظیم می گردد و تا زمان مورد نیاز ادامه می یابد . در برخی موارد تا 240 میلی گرم روزانه نیز تجویز شده است و برخی بیماران نیز بیشتر از 2 سال بصورت مداوم تحت درمان بوده اند .

درمان اولسر دوازدهه توام با باکتری هلیکوباکتر پیلوری : درمان سه تایی مشتمل بر (پنتوپرازول 40 میلی گرم + کلاریترومایسین 500 میلی گرم به همراه آموکسی سیلین 1000 میلی گرم یا مترونیدازول 500 میلی گرم)دو بار در روز به مدت یک هفته .

درمان اولسر دوازدهه : 40 میلی گرم روزانه به مدت 2 هفته در صورت لزوم تا 4 هفته .

درمان اولسر معدی : 40 میلی گرم روزانه به مدت 4 هفته در صورت لزوم تا 8 هفته .

موارد منع مصرف :

در صورت هر گونه حساسیت به ماده مؤثره و یا سایر اجزاء قرص مصرف آن منع شده است .

هشدارها و احتیاطات :

-         دسته بندی مصرف آن در حاملگی گروه B می باشد .

-         در زمان شیردهی نیز باید فواید و مضرات مصرف دارو  و قطع شیردهی در نظر گرفته شود.

-    در نارسایی کلیه و کبد نیاز به هیچگونه تصحیح مقدار مصرف دارو نیست . در مقادیر بیشتر از 40 میلی گرم روزانه مطالعه صورت نگرفته است .

-         در اطفال بی ضرری و یا کارایی آن مشخص نشده است .

عوارض جانبی :

با شیوع بیشتر : اسهال و سردرد

مهم ولی با شیوع کم یا نادر : حساسیت ، آنژیواوما ، درد قفسه صدری ، اریتم مولتی فرم ، تنگی نفس ، گاستروانتریت، هیپرگلیسمی ، زردی ، نوروپاتی بینایی ، اختلال گفتاری ، سندرم استیون جانسون، عفونت اداری .

تداخل دارویی :

با توجه به تاثیر پنتوپرازول بر روی اسید معده ، با داروهایی که جذب و یا تجزیه آنها وابسته به اسید بوده تداخل می نماید . مصرف پنتوپرازول موجب کاهش اثر کتوکونازول و افزایش اثر وارفارین                می شود . با نمکهای آهن و یا استرهای آمپی سیلین نیز تداخل دارد .

نحوه نگهداری : دور از نور و رطوبت و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری کنید .

بسته بندی :

یک بلیستر 14 عددی قرص پنتوپرازول ـ ناژو 20 یا 40 میلی گرمی در یک جعبه همراه با یک برگه راهنمای مصرف بیمار . 


منبع

خاصیت داروها - باکلوفن

12 نکته درباره باکلوفن

1) احتمالا اگر دچارگرفتگي عضلات شده و به درمانگاه يا مطب پزشکان مراجعه کرده باشيد، يکي از اقلام دارويي که برايتان تجويز شده، دارويي موسوم به باکلوفن بوده است. اين دارو يکي از رايج‌ترين داروهايي است که براي شل کردن عضلات اسکلتي تجويز مي‌شود.

2) باکلوفن به شکل قرص‌هاي 10 و 25 ميلي گرمي در داروخانه‌هاي کشور عرضه مي‌شود.

3) اين دارو طي مکانيسم پيچيده‌اي، پاسخ‌هاي سيناپسي را مهار مي‌کند و سبب کاهش تعداد و شدت اسپاسم‌هاي عضلاني مي‌شود.

4) ميزان مصرف اين دارو در بزرگسالان 5 ميلي‌گرم، سه بار در روز و به مدت سه روز است و سپس 10 ميلي گرم سه بار در روز به مدت سه روز و بعد 20 ميلي‌گرم سه بار در روز به مدت سه روز است و در نهايت، پاسخ به درمان ارزيابي مي‌شود.

5) داروي باکلوفن همانند داروهاي ديگر برخي عوارض جانبي را نشان مي‌دهد که اغلب دستگاه عصبي مرکزي، چشم، گوش و حلق و بيني، قلب، گوارش، پوست و دستگاه ادراري تناسلي را درگير مي‌کند. بيشترين علايم عوارض اين دارو شامل، گيجي، ضعف، خستگي، خواب‌آلودگي، سردرد، احتقان بيني، تاري ديد، وزوز گوش، افت فشارخون، تهوع، استفراغ، يبوست، خشکي دهان، تکرر ادرار، ناتواني جنسي و خارش پوست است.

6) دقت داشته باشيد که باکلوفن در بيماران مبتلا به زخم پيتيک، بيماري کليوي، بيماري کبدي، زنان باردار و سالمندان با احتياط بايد مصرف شود.

7) اوج اثر داروي باکلوفن دو تا سه ساعت پس از مدت مصرف است و مدت اثر اين دارو هشت ساعت است و در نهايت از طريق کليه دفع مي‌شود.

8) مصرف هم‌زمان باکلوفن با داروهاي مخدر، خواب‌آور، آرام‌بخش، ضدحساسيت و الکل سبب بروز برخي مشکلات مغزي مي‌شود.

9) مصرف باکلوفن در بيماران مبتلا به صرع سبب کاهش آستانه تحريک صرع مي‌شود. بنابراين بررسي دوباره نوار مغز اين بيماران پيش از مصرف اين دارو توصيه مي‌شود.

10) از باکلوفن همراه غذا استفاده کنيد تا علايم گوارشي آن کاهش يابد. همچنين استفاده از آدامس و جرعه‌هاي مکرر آب براي رفع خشکي دهان ناشي از عوارض باکلوفن توصيه مي‌شود.

11) اين دارو بايد در محفظه‌هاي سربسته و در دماي اتاق نگهداري شود.

12) دقت کنيد که از قطع ناگهاني دارو به دليل ايجاد عوارضي همچون توهم خودداري کنيد و مقدار دارو را به تدريج و طي يک تا دو هفته کاهش دهيد.

13) در صورت وجود خواب‌آلودگي و گيجي، از انجام فعاليت‌هاي مخاطره‌آميز خودداري کنيد. همچنين هم‌زمان از مصرف داروهاي ضدحساسيت و ضدسرفه بدون توصيه پزشک خودداري کنيد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی سلامت ایران 

خاصیت داروها - فلوکستین

شاید شما با این داروی عصر جدید آشنایی مختصری داشته باشید و چه بسا که بسیاری از شما با همان اطلاع اندک دست به تجویز آن برای خود و یا دوستانتان بنمایید،جالب تر این که بسیاری از توصیه کنندگان مصرف این دارو به خاطر تاثیر این دارو در کاهش وزن، آن را توصیه می نمایند و این چندان عاقلانه نیست .

هدف  از ارائه این مقاله بررسی بیشتر این دارو می باشد.اینکه تجویز سرخودی این دارو بدون توصیه پزشک چه قدر می تواند زیان بخش باشد بحث حائز اهمیتی است. شاید این دارو مانند بسیاری از داروهای دیگر عوارض جانبی خطرناکی در پی نداشته باشد و یا تاثیر آن خفیف باشد ولی نادیده گرفتن آن هم دور از اندیشه سالم است.. پس با هم مختصری راجع به عملکرد دارو، موارد منع مصرف، عوارض جانبی آن و ... می پردازیم.

فلوکستین یک داروی ضد افسردگی است .در حالت های افسردگی، اضطراب، ترس و .. که تعادل مواد شیمیایی مغز به هم می خورد این دارو به طور موثری می تواند عمل کند. همچنین در اختلالات وسواس، اختلال بولیمیا(نوعی اختلال تغذیه ای در زنان جوان)، اختلال روحی قبل از قاعدگی و...به کار می رود.قابل ذکر است که این دارو علاوه بر موارد مصرف و تجویز ذکر شده کاربردهای دیگری نیز دارد.

به طورکلی اغلب داروها در تداخل با دیگر داروهای مصرفی می تواند عوارض خطرناکی به همراه داشته باشد. در مورد داروی فلوکستین نیز  توصیه می شود که از مصرف همزمان آن با سایر داروهایی زیر خودداری نمایید.

pimozide (Orap),
thioridazine (Mellaril),
، مثل:monoamine oxidase inhibitor

 isocarboxazid (Marplan), phenelzine (Nardil), rasagiline (Azilect), selegiline (Eldepryl, Emsam), or   tranylcypromine (Parnate).

مصرف همزمان این داروها با فلوکستین منجر به بروز عکس العمل های کشنده ای می شود.  به همین خاطر توصیه می شود که مثلا 14 روز بعد  monoamine oxidase inhibitor از قطع مصرف داروهای می توانید فلوکستین مصرف کنید.

یا برعکس ، 5 هفته بعد از قطع  هستید.MAOI مصرف فلوکستین مجاز به مصرف تیرودیزین یاهمچنین در صورت تجویز این دارو توسط پزشک، اگر دچار هر نوع آلرژی به دارو هستید یا مبتلا به سیروز کبدی، بیماری کلیوی، دیابت، صرع، افسردگی خفیف و یا سابقه سوء مصرف دارو هستید به پزشک اطلاع دهید.

همچنین اگر در اثر مصرف دارو در همان مراحل اولیه ، علائم افسردگی در شما شدیدتر شد و یا تفکر خودکشی به سراغ شما آمد ، پزشک را در جریان قرار دهید. سازمان غذا و دارو در امریکا معتقد است که مصرف داروهای ضد افسردگی همچون فلوکستین در دوران بارداری منجر به بروز مشکلات ریوی در نوزادان می شود. از طرفی قطع مصرف این دارو ممکن است منجر به بازگشت حالت افسردگی در این دوران شود. به همین دلیل توصیه می شود که اگر قصد باردار شدن دارید یا در حین مصرف دارو حامله شدید ، به پزشک اطلاع دهید.

از نکات قابل توجه دیگر این است که داروی فلوکستین از طریق شیر مادر قابل انتقال به کودک است لذا توصیه می شود که در زمان شیردهی از این دارو استفاده نکنید.
همچنین ا ز تجویز این دارو بدون توصیه پزشک  برای افراد زیر 18 سال اجتناب کنید.

روش مصرف داروی فلوکستین

در صورت تجویز پزشک از این دارو استفاده کنید. از مصرف طولانی مدت این دارو ، بدون توصیه پزشک اجتناب کنید، مقدار مصرف این دارو نیز باید دقیقا طبق دستور پزشک باشد.

از جویدن ، شکستن و یا باز کردن کپسول دارو خودداری کنید. این دارو باید در دستگاه گوارش به آرامی هضم و جذب شود.

درصورت مصرف فرم مایع دارو از وسایل اندازه گیری ویژه دارو استفاده کنید نه با قاشق چایخوری معمولی.

حدود 4 هفته بعد از مصرف دارو ممکن است تاثیر درمانی آن بروز کند.بنابر این از قطع مصرف دارو بدون توصیه پزشک اجتناب کنید، زیرا تاثیر بدی به همراه خواهد داشت.
اگر مصرف دارو برای درمان اختلالات روحی قبل از قاعدگی تجویز شده اغلب اولین دوز دارو با شروع قاعدگی یا 14 روز قبل تر مصرف می شود. در این مورد نیز باید طبق نظر پزشک عمل کنید.

دارو را در محلی دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید.

اگر مصرف یک وعده دارو را فراموش کردید، بلافاصله بخورید.اما چنانچه در هنگام مصرف دوز بعدی ، وعده فراموش شده را به خاطر آوردید از مصرف آن اجتناب کنید . یعنی دوز فراموش شده را کنار بگذارید و از وعده بعدی شروع کنید.

اگر دچار اور دوز (مصرف بیش از اندازه دارو) شدید سریعا به اورژانس خبر دهید. از جمله علائم اور دوز عبارتند از تهوع، استفراغ، تب، خواب آلودگی، تپش قلب، گیجی، غش و کما.

از مصرف همزمان دارو با الکل اجتناب کنید، زیرا باعث افزایش عوارض جانبی دارو می شود.
در صورت مصرف دارو قدرت واکنش شما نسبت به محیط کمی کندتر می شود بنابر این باید مراقب رانندگی باشید و یا به طور کلی از انجام اموری که نیاز به هوشیاری و تمرکز دارد اجتناب کنید.

همچنین در صورتی که سایر داروهای خواب آور مثل مسکن ها را مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید زیرا مصرف همزمان این دو دارو باعث خواب آلودگی بیشتر می شود.

از جمله عوارض شایع ناشی از مصرف فلوکستین عبارتند از واکنش پوستی، تنگی نفس، تورم صورت ، لب ، زبان و یا گلو. در صورت مشاهده این علائم سریعا به اورژانس مراجعه کنید. همچنین اگر علائم زیر بدتر شد به پزشک اطلاع دهید. علائمی نظیر تغییر خلق و خو، حملات عصبی، بی خوابی، عصبانیت، ناارامی، بیش فعالی(روحی و فیزیکی)، تفکر خودکشی و  خود آزاری .از دیگر عوارض جانبی ناشی از مصرف دارو عبارتند از : تشنج، لرزه، سختی عضله و به طور کلی تشنج عضلانی، علائم پوستی مثل خارش، قرمزی و فلسی شدن ، از دست دادن تعادل و هماهنگی، تعریق، تپش قلب و گیجی.

سایر عوارض جانبی کمتر جدی دارو عبارتند از :

سرگیجه، ضعف و خواب آلودگی، آب ریزش بینی، درد گلو، سردرد و علائم سرماخوردگی، تهوع، اسهال و تغییر اشتها، تغییر وزن، کاهش میل جنسی و یا سختی دریافت لذت جنسی، خشکی دهان و افزایش تعریق.

گروه ترجمه سلامت نیوز

خاصیت داروها - اسید فولیک

نام تجاری این دارو فولاسین یا آپوفولیك است. این دارو به عنوان مكمل برای پیشگیری و درمان حالت‌های بیماری ناشی از كمبود این ویتامین مصرف می‌شود. اسیدفولیك از دسته داروهای گروه ویتامین B است.
موارد مصرف
كمبود اسیدفولیك ، كم‌خونی ناشی از كمبود ویتامین B۱۲ ، كم‌خونی همراه با بیماری سوءجذب ، معتادان به الكل ، بیماری اولیه كبدی ، دریافت رژیم غذایی ناكافی ، دوران
بارداری ، دوران نوزادی و كودكی.
اشكال دارویی
این دارو به شكل قرص‌های یك میلی‌گرمی یا محلول‌های تزریقی موجود است. مقدار و روش مصرف این دارو به عنوان درمان در بالغین و كودكان روزانه یك میلی‌گرم یا كمتر از راه خوراكی یا آمپول آن به صورت عضلانی یا داخل رگ است. در نوزادان ، روزانه ۱/۰ میلی‌گرم یا كمتر از راه خوراكی و یا تزریق عضلانی یا وریدی تجویز و توصیه می‌شود.
● داروشناسی
این دارو به‌راحتی از ابتدای روده باریك جذب می‌شود و حتی در زمان بیماری سوءجذب هم تقریبا به طور كامل از مجرای گوارش جذب می‌شود. سوخت‌وساز این دارو در كبد انجام می‌شود. پس از ۶۰ ـ۳۰ دقیقه از خوردن دارو، غلظت آن در خون به حداكثر مقدارش می‌رسد. اسید فولیك از راه كلیه و ادرار دفع می‌شود.
● موارد منع مصرف
۱) این دارو در بیماری‌هایی بدخیم نباید مصرف شود مگر در مواردی كه كم‌خونی ناشی از كمبود ویتامین B۱۲ به علت كمبود اسیدفولیك مشكل عمده بیمار باشد.
۲) این دارو در درمان كم‌خونی ناشی از كمبود ویتامین B۱۲ به تنهایی نباید مصرف شود.
نكات قابل توصیه
بهتر است این دارو فقط زمانی از راه تزریق مصرف شود كه مصرف خوراكی آن به دلیل مشكلاتی مانع تهوع، استفراغ، شرایط پیش از عمل یا بعد از عمل، بیماری شدید سوءجذب یا برداشت قسمتی از معده امكان‌پذیر نباشد.
این دارو را در دمای ۳۰ـ۱۵ درجه سانتیگراد در ظروف در بسته، دور از نور نگهداری كنید.
● بررسی بیمار و اثرات دارو
قبل از شروع درمان با این دارو، باید سابقه‌ای دقیق از رژیم غذایی و مصرف دارو و الكل از بیمار گرفته شود. داروهایی كه باعث كمبود اسیدفولیك می‌شوند عبارتند از: داروهای ضدبارداری خوراكی، الكل و متوتروكسات. همچنین كمبود اسیدفولیك ممكن است ناشی از دیالیز كلیه نیز باشد.
از علائم مهم كمبود اسیدفولیك می‌توان التهاب زبان، اسهال یا یبوست و كاهش وزن را نام برد. همچنین در بعضی موارد ضعف، بی‌خوابی، فراموشی و رنگ پریدگی هم‌ممكن است دیده شود. پزشك با برطرف شدن این علائم، از اثر بخش بودن درمان آگاه می‌شود.
● آموزش به بیمار و خانواده
فولات‌ها در غذاهای بسیاری وجود دارند. منابع غنی از اسیدفولیك شامل: مخمر، جگرسیاه، تمام حبوبات، سبوس، سبزیجات برگ‌سبز تازه، مارچوبه، لوبیا و عدس، گردو و فندق و میوه‌هاست.
تقریبا ۹۰ تا ۵۰ درصد فولات با پختن طولانی یا با كنسروكردن از بین می‌رود.
به بیمار تاكید كنید تا زمانی كه تحت درمان با اسیدفولیك است باید توسط پزشك، كنترل دقیق شود.

در همین ارتباط :  نقش مهم فولیک اسید در سلامت انسان