عضو انجمن روانپزشكی كودكان و نوجوانان ایران گفت: با توجه به اینكه امنیت نیاز پایه كودكان است، استرس روند رشد و تكامل كودكان را منحرف می‌كند.
نسرین امیری اظهار داشت: بچه‌ها نیاز دارند احساس كنند دنیایی كه در آن هستیم دنیای قابل اعتمادی است و می‌توانیم به افرادش اعتماد كنیم كه در این صورت این كودكان از زندگی دنیا لذت می‌برند و خودشان را آماده استفاده از مواهب آن می‌كنند.
وی افزود: هنگامی كه استرس‌هایی از طریق كتك خوردن و سوء رفتار، ناامنی در خانه، دعوای والدین، بیماری و مشكلاتی از این قبیل، به آنها وارد می‌شود بچه‌ها احساس ناامنی می‌كنند و احساس می‌كنند دنیا جایگاهی است كه به آنها صدمه می‌زند و قابل اطمینان نیست.
امیری اضافه كرد: صحبت‌هایی كه گاهی اوقات از مادران و پدران مبنی بر اینكه «تو دیگر بچه من نیستی و من مادر تو نیستم» می‌تواند این استرس و اضطراب را در بچه‌ها ایجاد كند و به این احساس ناامنی دامن بزند.
امیری تصریح كرد: گاهی این استرس‌ها آن قدر تاثیر عمیقی بر كودك می‌گذارد كه احساس می‌كند دنیا، دنیای خیلی بدی است و خیلی باید مراقب باشد و همواره در ترس و اضطراب به سر می‌برد. این گونه اضطراب‌ها می‌تواند در شخصیت فرد نهادینه شود و حتی در بزرگسالی او را گرفتار كند.
این متخصص روانپزشكی یادآور شد: استرس گاهی اوقات می‌تواند زمینه ساز افسردگی‌های طولانی وعمیق در كودكان شود كه فوت پدر برای پسر زیر ۱۱سال عامل مهمی برای ایجاد افسردگی در كودكان است.
وی با اشاره به نشانه‌های استرس در كودكان ادامه داد: به هم ریختن خواب و اشتهای كودكان، افزایش نیافتن وزن، افت تحصیلی، اختلال در تكلم، اشكال در ارتباطات اجتماعی و توانایی‌نداشتن در زمینه برقراری تعامل با دوستان از جمله نشانه‌های استرس در كودكان است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان كرد: والدین در صورت برخورد كودكان با استرس باید اجازه دهند كه كودك از طریق گریه، تخلیه هیجانی كند. در غیر این صورت استرس به عنوان عارضه در او باقی می‌ماند.
وی افزود: در صورت بروز دعوا بین والدین باید به كودك بفهمانند كه این دعوا منجر به برخورد خاصی نمی‌شود و همین طور كه ما دعوا می‌كنیم به راحتی می‌توانیم با هم آشتی كنیم.
امیری اظهار داشت: در مواقعی كه پدر و مادر مجبورند جدا از هم زندگی كنند باید برای كودك توضیح دهند كه پدر و مادر تا آخر پدر و مادر او خواهند بود، ولی توان زندگی با هم را ندارند.
وی تصریح كرد: در هنگام بروز استرس‌هایی كه تاثیرات عمیقی بر روی رفتار كودك می‌گذارد والدین باید او را كمك كنند و به او بفهمانند كه این استرس به عنوان موضوع روتین دنیا نیست و اینكه این استرس به صورت همیشگی در دنیا اتفاق نمی‌افتد.
نسرین امیری اظهار داشت: بچه‌ها نیاز دارند احساس كنند دنیایی كه در آن هستیم دنیای قابل اعتمادی است و می‌توانیم به افرادش اعتماد كنیم كه در این صورت این كودكان از زندگی دنیا لذت می‌برند و خودشان را آماده استفاده از مواهب آن می‌كنند.
وی افزود: هنگامی كه استرس‌هایی از طریق كتك خوردن و سوء رفتار، ناامنی در خانه، دعوای والدین، بیماری و مشكلاتی از این قبیل، به آنها وارد می‌شود بچه‌ها احساس ناامنی می‌كنند و احساس می‌كنند دنیا جایگاهی است كه به آنها صدمه می‌زند و قابل اطمینان نیست.
امیری اضافه كرد: صحبت‌هایی كه گاهی اوقات از مادران و پدران مبنی بر اینكه «تو دیگر بچه من نیستی و من مادر تو نیستم» می‌تواند این استرس و اضطراب را در بچه‌ها ایجاد كند و به این احساس ناامنی دامن بزند.
امیری تصریح كرد: گاهی این استرس‌ها آن قدر تاثیر عمیقی بر كودك می‌گذارد كه احساس می‌كند دنیا، دنیای خیلی بدی است و خیلی باید مراقب باشد و همواره در ترس و اضطراب به سر می‌برد. این گونه اضطراب‌ها می‌تواند در شخصیت فرد نهادینه شود و حتی در بزرگسالی او را گرفتار كند.
این متخصص روانپزشكی یادآور شد: استرس گاهی اوقات می‌تواند زمینه ساز افسردگی‌های طولانی وعمیق در كودكان شود كه فوت پدر برای پسر زیر ۱۱سال عامل مهمی برای ایجاد افسردگی در كودكان است.
وی با اشاره به نشانه‌های استرس در كودكان ادامه داد: به هم ریختن خواب و اشتهای كودكان، افزایش نیافتن وزن، افت تحصیلی، اختلال در تكلم، اشكال در ارتباطات اجتماعی و توانایی‌نداشتن در زمینه برقراری تعامل با دوستان از جمله نشانه‌های استرس در كودكان است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی خاطرنشان كرد: والدین در صورت برخورد كودكان با استرس باید اجازه دهند كه كودك از طریق گریه، تخلیه هیجانی كند. در غیر این صورت استرس به عنوان عارضه در او باقی می‌ماند.
وی افزود: در صورت بروز دعوا بین والدین باید به كودك بفهمانند كه این دعوا منجر به برخورد خاصی نمی‌شود و همین طور كه ما دعوا می‌كنیم به راحتی می‌توانیم با هم آشتی كنیم.
امیری اظهار داشت: در مواقعی كه پدر و مادر مجبورند جدا از هم زندگی كنند باید برای كودك توضیح دهند كه پدر و مادر تا آخر پدر و مادر او خواهند بود، ولی توان زندگی با هم را ندارند.
وی تصریح كرد: در هنگام بروز استرس‌هایی كه تاثیرات عمیقی بر روی رفتار كودك می‌گذارد والدین باید او را كمك كنند و به او بفهمانند كه این استرس به عنوان موضوع روتین دنیا نیست و اینكه این استرس به صورت همیشگی در دنیا اتفاق نمی‌افتد.
|