گروهي از دانشمندان ايتاليايي کشف کردند که براي يادگيري واژگان جديد، شباهت زيادي ميان مغز انسان و حافظه هاي فلش رايانه ها وجود دارد.
به گزارش سرويس علمي آريا، تاکنون تئوريهاي زيادي در خصوص توانايي مغز در يادگيري زبان و حفظ واژگان جديد ارائه شده اند. بيشتر اين تئوريها برپايه اختلال “اچ. ام” است. “اچ. ام” در حقيقت حروف آغازين اسم هنري گوستاو موليسون است که سالها قبل به سبب يک اشتباه در جراحي مغزي نتوانست خاطرات جديدي به خصوص واژگان جديد را به خاطر بسپارد.
در اين راستا پژوهشگران دانشگاه مطالعات ميلان و دانشگاه سن رافائله ميلان دريافتند که در فرايند آرشيو کردن مغز نه تنها فضاهاي مربوط به حافظه طولاني مدت دخالت مي کنند بلکه فضاهاي مرتبط با حافظه کلامي کوتاه مدت نيز مشارکت دارند. اين پديده نشان مي دهد که در اين مورد، مغز انسان همانند حافظه هاي فلاش رايانه ها که براي مدت کوتاهي خاطرات را حفظ مي کنند عمل مي کند.
نتايج اين کشف که در مجله علمي NeuroImage منتشر شده است مي تواند به تشخيص بهتر اختلالات يادگيري زبان به خصوص ديسلکسي و زبان پريشي تکاملي در کودکان کمک کرده و امکان تمايز گذاشتن ميان اختلال تاخير زبان با علل نورولوژيکي و اين اختلال بدون علل نورولوژيکي را فراهم کند.
اين محققان توضيح دادند که در کورتکس مغزي، موقعيت يادگيري واژگان با عملکرد حافظه کوتاه مدت ارتباط دارد که حاصل همکاري ميان فضاهاي مغزي اطراف منطقه “سيلويو” است. از ميان اين فضاها مي توان به ناحيه بروکا اشاره کرد که نقش مهمي در کنترل عملکردهاي زباني انسان ايفا مي کند.
در اين تحقيق جديد 12 فرد داوطلب با دستگاه پرتونگاري مقطعي انتشار پوزيتروني مورد آزمايش قرار گرفتند و قدرت آنها در يادگيري واژگان جديد ارزيابي شد.
در اين آزمايش داوطلبان بايد چند واژه جديد را در کنار واژگان موجود ياد مي گرفتند. در يادگيري اين واژگان مشخص شد که نيمکره چپ مسئول يادگيري واژگان جديد است
|